Z2 all is one

 Ik benader dit op twee manieren:

1. quantum mechanisch. Als je gaat kijken naar elementaire deeltjes, blijkt niet alleen dat de kijker de waarneming beïnvloedt - een eerste link - maar blijkt ook dat die deeltjes niet zo exact te bepalen vallen, maar wel probabilistisch zijn: je hebt zo en zoveel kans dat een bepaald deeltje met die snelheid op die locatie is, bovendien moet je daar nog bij incalculeren dat als je de exacte plaats kent, de snelheid van het deeltje onmogelijk te bepalen valt. 

2. maar ook op macro-niveau: probeer je maar eens voor te stellen op hoeveel manieren je allemaal verbonden bent met andere mensen, met de lucht die je inademt, met het water dat je drinkt, met het voedsel dat je eet, en dat op zich weer wordt omgezet in lucht (CO2), in afval, in... Als je sociaal gaat kijken, ben je wederom verbonden met ontzettend veel mensen, ideeën, gewoontes, enz. de randen aan je lichaam - je huid bijvoorbeeld - gaan constant in interactie met de buitenwereld. Enz. 

Alles is één. Alles is verbonden.